Shkencëtarët kanë zgjidhur misterin e një prej peniseve më disproporcionale të mbretërisë së kafshëve falë një pensionisti holandez që regjistronte seks me lakuriq nate në një papafingo kishe.
Lakuriku i serotinës nuk përdor penisin e tij çuditërisht të madh për depërtim, por përkundrazi si një “krah kopulues” gjatë çiftëzimit, një ekip evropian studiuesish tha të hënën.
Kjo shënon herën e parë që një gjitar është dokumentuar duke riprodhuar pa bërë seks depërtues, shtuan studiuesit.
Lakuriku i serotinës, i cili ka një hapje krahësh më shumë se 35 centimetra (14 inç), është i zakonshëm në pyjet në të gjithë Evropën dhe Azinë.
Nicolas Fasel, një studiues në Universitetin e Lozanës të Zvicrës, i tha AFP se ekipi i tij kishte punuar me lakuriqin e natës për vite dhe kishte vërejtur se “penisi i tij është shumë i gjatë kur është në ereksion”.
Peniset e tyre janë rreth shtatë herë më të gjata se vaginat e lakuriqëve të natës femra me serotinë, matën shkencëtarët.
E çuditshme akoma, koka e penisit zgjerohet në formën e një zemre, duke e bërë atë shtatë herë më të gjerë se vaginat e partnerëve të tyre.
Shkencëtarët ishin të hutuar.
“Nuk ka asnjë mënyrë që mund të depërtojë me këtë strukturë,” tha Fasel, autori i parë i një studimi të ri në revistën Current Biology.
frameborder=”0″ lejoj=”accelerometer; Luaj automatikisht; clipboard-shkruaj; media e koduar; xhiroskop; foto-në-foto; web-share” allowfullscreen>
Dihet relativisht pak për mënyrën se si lakuriqët çiftëzohen sepse është e vështirë për t’u vëzhguar dhe shkencëtarët nuk mund të shihnin një mënyrë për ta zgjidhur këtë mister.
Por më pas Fasel mori një email me pamje të çuditshme.
‘Vërtet i habitur’
“Penis”, ishte fjala e parë e rreshtit të temës së emailit, e ndjekur nga diçka në holandisht, pastaj fjala “Eptesicus”.
“Kështu që unë po mendoja, OK, kjo duket si spam,” tha Fasel.
Megjithatë Eptesicus është gjinia e lakuriqit të natës serotine, kështu që Fasel rrezikoi të hapte emailin dhe të shikonte videot brenda.
“Pastaj u habita vërtet sepse ne kishim përgjigjen tonë”, tha ai.
Email-i ishte nga Jan Jeucken, një pensionist pa formim shkencor që jeton në fshatin jugor Castenray në Holandë.
Jeucken ishte interesuar për një popullatë lakuriqësh serotinë që jetonin në papafingo të një kishe lokale dhe kishte vendosur kamera që regjistronin sasi të mëdha pamjesh.
Fasel tha se “pasioni i Jeucken-it e bëri atë djalin më të mirë” për të kuptuar lakuriqët e natës dhe pensionisti u emërua si bashkautor i studimit.
Studiuesit analizuan 93 ngjarje çiftëzimi në papafingo të kishës, si dhe katër të regjistruara në një qendër rehabilitimi lakuriqësh nate në Ukrainën e shkatërruar nga lufta.
Duke filmuar përmes një rrjeti mbi të cilin u ngjitën lakuriqët, studiuesit ishin në gjendje t’i vëzhgonin ata duke u çiftuar.
Lakuriqët e natës femra me serotinë kanë një membranë të madhe midis bishtit dhe kyçeve të tyre, të cilën mund ta përdorin për të mbrojtur organet e tyre gjenitale.
Gjatë çiftëzimit, meshkujt kapin femrat nga zverku dhe përdorin penisin e tyre të madh si një krah shtesë për të shtrirë dhe hequr këtë membranë, thanë studiuesit.
Më pas pason një përqafim i gjatë, ende i quajtur ” çiftëzimi i kontaktit”, gjatë të cilit transferohet sperma.
Ndërsa kjo formë e riprodhimit – e quajtur gjithashtu “puthje cloacal” – është e zakonshme tek zogjtë, ajo nuk ishte vërejtur kurrë më parë tek një gjitar.
Për lakuriqët e natës me serotinë, procesi kërkon pak kohë. Seanca mesatare ishte 53 minuta, por më e gjata zgjati gati 13 orë.
Fasel spekuloi se lakuriqët femra mund të përdornin qafën e mitrës së tyre jashtëzakonisht të gjatë për të mbajtur spermën e disa meshkujve të ndryshëm për muaj të tërë përpara se të zgjidhnin se me cilin mashkull do të kishin pasardhës.
Është e mundur që speciet e tjera të lakuriqëve të natës çiftëzohen pa depërtim, tha Fasel, duke shtuar se nevojiteshin më shumë kërkime.
“Ne mund të shihnim se ka shumë, shumë specie me penise mjaft të çuditshme”, tha ai.
